รหัสข้อมูล (Data Representation) หมายถึง รหัสที่ใช้แทนตัวเลข ตัวอักษร สัญลักษณ์ต่างๆ ที่ประกอบอยู่ในคำสั่ง และข้อมูล เพื่อใช้ในการประมวลผล สามารถแบ่งได้ 2 ประเภทคือ

• รหัสภายในระบบคอมพิวเตอร์ (Internal Code) เป็นรหัสที่ใช้แทนข้อมูลในหน่วยความจำของคอมพิวเตอร์ เช่น
  • รหัส BCD - Binary Code Decimal
  • รหัส EBCDIC - Extended Binary Coded Decimal Interchange Code
  • รหัส ASCII - American Standard Code for Information Interchange
  • รหัส สมอ.
  • รหัส Unicode
• รหัสภายนอกระบบคอมพิวเตอร์ (External Code) เป็นรหัสที่พัฒนาสำหรับบันทึกข้อมูลนอกเครื่องคอมพิวเตอร์ เช่นรหัสที่ใช้กับบัตรเจาะรู

รหัสภายในคอมพิวเตอร์ แทนได้กับสภาวะของกระแสไฟฟ้า ตามจำนวนสายสัญญาณ เช่น ถ้ามีสายสัญญาณ 2 เส้น ก็สามารถสร้างรหัสแทนข้อมูลได้ 4 ค่า (คิดจาก 2²) คือ

สภาวะไฟฟ้า 2 เส้น	รหัสข้อมูล
	00
	01
	10
	11

ดังนั้นถ้ามีสายสัญญาณ 8 เส้น ก็สามารถสร้างรหัสแทนข้อมูลได้ จำนวน 2⁸ = 256 ค่า เป็นต้น

สภาวะไฟฟ้า 8 เส้น	รหัสข้อมูล
	00000000
	00000001
	11111111

บิต (Bit)

สภาวะไฟฟ้า 1 เส้น หรือค่า 0 หรือ 1 แต่ละค่าเรียกว่า บิต (Bit) ซึ่งเป็นคำย่อของ "BInary digiT"

ไบต์ (Byte)

กลุ่มของบิตที่มีความหมายเฉพาะเรียกว่า ไบต์ (Byte) ดังนั้นถ้ามีสายสัญญาณ 8 เส้น แสดงว่ามีสัญญาณที่สามารถผสมผสานกันได้ 8 บิต เมื่อนำค่าสัญญาณต่างๆ มาผสมผสานกัน ก็สามารถสร้างรหัสแทนข้อมูลได้ จำนวน 2⁸ = 256 ค่า เป็นต้น ดังตัวอย่างในตารางที่แสดงอักขระ, การเรียงกันของบิต และค่าเลขฐาน 10 ที่แทนอักขระ

ดังนั้นถ้าต้องการป้อนคำว่า Hello จะมีค่าเท่ากับข้อมูลจำนวน 6 ไบต์ ซึ่งมักจะได้ยินว่า 1 ไบต์ เทียบกับ 1 ตัวอักษรนั่นเอง